Tkanina dekoracyjna i ceramika regionu łowickiego
Wystawa czynna od 20 czerwca do 31 sierpnia 2008
Wystawa ludowej tkaniny dekoracyjnej i ceramiki regionu łowickiego została zorganizowana ze zbiorów Muzeum w Łowiczu.
Na wystawie prezentowanych jest 45 tkanin dekoracyjnych, pochodzących z końca XIX wieku po lata 50. XX wieku, które niegdyś pełniły funkcję użytkową, służąc do przykrywania łóżek, stołów i ław.
Tkanina tego regionu to przede wszystkim lniano - wełniana tkanina pasiasta, która znalazła również szerokie zastosowanie w stroju. Ornament, budowany wątkiem, z pojedynczych prążków rozrósł się w wiązki wielobarwnych pasków różnej szerokości, o kompozycji symetrycznej lub asymetrycznej. Wiązki te rozdzielano pasami jednokolorowego tła. Bardzo duża rolę w tej tkaninie odegrała barwa. Na wystawie pokazany jest proces zmian kolorystyki od najstarszej, z XIX wieku, gdzie dominujący kolor czerwony połączony został z bielą i czernią. Na początku XX wieku tło zmieniło barwę na żółto - pomarańczową z prążkami zielonymi, a okresie międzywojennym pojawił się w regionie tzw. "pasiak tęczowy", w którym kolorystyka składała się z paru kolorów ( z przewagą zimnych) rozbitych na kilka odcieni, przechodzących łagodnie od najbardziej rozbielonego po najbardziej nasycony.
Obok tkanin pasiastych występowały w regionie łowickim też kraciaki, tzw. "nospy", o osnowie i wątku wełnianym. Postawą kompozycji był kwadratowy raport, początkowo o wąskich, jednobarwnych bokach, które z biegiem czasu rozrosły się do symetrycznego w układzie, szerokiego zestawu pasków (tzw. "brążków") w kilku kolorach na żółtym, pomarańczowym, czerwonym i zielonym tle. "Nospa" zakończona była wzdłuż jednego z dłuższych boków koronką szydełkową..
Na wystawie pokazanych jest również kilka obrusów lnianych zakończonych koronką szydełkową różnej szerokości.
Dopełnieniem wystawy jest ceramika z ośrodka bolimowskiego, gdzie wiodącą rolę odgrywają dwa warsztaty: rodziny Konopczyńskich i Smelów. Pokażemy około 35 sztuk wazonów, dzbanków, talerzy.
Warsztat Konopczyńskich, charakteryzują wyroby tzw. "białej roboty" z białą angobą, zdobione barwnym ornamentu, szkliwione bezbarwną glazurą, dwukrotnie wypalane i sygnowane. Posiadają one ornament roślinny, zgeometryzowany, z postacią schematycznie namalowanych ptaszków. Jest to ceramika dekoracyjna, pod względem technicznym zaliczana do majolik i półmajolik
Warsztat Smelów to wyroby o charakterze użytkowym, przeznaczone na wiejskiego odbiorcy, tzw. biskwity, bez angoby i rzadko szkliwione. Zdobione są prostym ornamentem geometrycznym z linii prostych i falistych oraz układów kropek malowanych podbiałką.
Jolanta Piwońska
Dział Organizacji Wystaw
powrót
do góry