Jedyny zachowany "Haft Zdrapaka". Miejsca o szczególnym nagromadzeniu dzieła widoczne są pod światło, a zaznaczono je kręgami, których wielkość odpowiada deklasyfikacji MorganaPrzebiegła logika myśli o hafcie krzyżowym
Primaaprilisowy żart z 1 kwietnia 2012 r.:
"Przebiegła logika myśli o hafcie krzyżowym szkoły nadreńskiej (w miejscu dopływów na przełomie między drugą a trzecią kataraktą) w ujęciu Tamborka Młodszego"
Nie sposób opisać tego, co dzieje się w warstwie haftu na poziomie trzecim odpowiadającym stylowi IV starszemu na stanowisku Cross Valley. Gdyby nie zamieszki na Starym Kontynencie haft byłby łatwo rozpoznawalnym skrzyżowaniem znamion doskonale znanych z wcześniejszej twórczości najgłębiej reńskich twórców. Tymczasem paralele i odniesienia wzdłużne do tego zarysu, jak i jasność tezy komplikują się ponad miarę, w stopniu nie-rozpoznawalnym nawet przez prerafaelitów fastrygowanych postmodernistami (o ile by dane im było spotkać się na potrzeby naszej tezy). Zagmatwanie wątków nieskoordynowanych barwnie do stopnia nie spotykanego nawet w dziełach taszystów, przy jednoczesnym wpisaniu ich w wersy o odstępie półtora raza większym niźli przyjęło się w Państwie Środka Mimowoli nie ułatwia nie tylko połowicznego (bez głowy i stóp) zrozumienia, ale odkłada się negatywem na pozostałej części zarysu problemu. Niestety, już na starcie jesteśmy skazani na dywersyfikację pojęć zhomogenizowanych bezkresną wizją najwybitniejszych stylistów "Krzyżyka na sukces". Bez wyjaśnienia tego wątku i sprecyzowania nici, z całego wywodu pozostają jedynie wektory w stanie spoczynku, których bez udziału osób trzecich w żaden sposób skrzyżować nie można. W takim razie już w punkcie wyjścia tj. rewersie myśli Tamborka majaczy ostatnia prosta. W lustrzanym odbiciu, przy odrobinie dobrej woli i pod odpowiednim kątem powidoków, daje się ona odczytać jako zaproszenie do uważnego oglądania krzyżyków, których mrowie zgromadziliśmy dla Państwa w lochach wyobraźni.
Zapraszamy czym przędziej!
Edmund Mikręt
Back go up