Archiwum
Geyer music factory 2012
KONCERTY NA DZIEDZIŃCU BIAŁEJ FABRYKI
8 kolejnych piątkowych wieczorów o godzinie 21
Program cyklu GMF 2012: 
13 lipca 2012 Kuba Badach „Tribute to Andrzej Zaucha”
20 lipca 2012 Piotr Salata
27 lipca 2012 Wojciech Karolak Quartet
03 sierpnia 2012 AudioFeels
10 sierpnia 2012 - Lech Dyblik „Stalin”
feat. Aleksiej Siemieniszczew
17 sierpnia 2012 - Henryk Miśkiewicz „Full Drive 3” feat. Gary Guthman
24 sierpnia 2012 - Max Klezmer Band
31 sierpnia 2012 - PREMIERA GMF
Zbigniew Zamachowski „Qrek polski”
Gołębiewski Q Band
Kuba Badach „Tribute to Andrzej Zaucha”
Kuba Badach (ur. 24 sierpnia 1976) — wokalista, instrumentalista, kompozytor, aranżer, producent muzyczny; lider zespołu Poluzjanci oraz członek grupy The Globetrotters. Już jako dwunastolatek, w 1988, nagrał swoją pierwszą płytę z kolędami napisanymi specjalnie dla niego przez Wiesława Pieregorólkę, Jerzego Siemasza i Jacka Cygana. W 1996 rozpoczął edukację na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie wokalnej, której jest absolwentem.
Zdobywca nagrody Fryderyk 2011 i 2012 w kategorii Wokalista Roku.
Repertuar koncertu obejmuje utwory polskiej legendy sceny muzycznej Andrzeja Zauchy w nowych autorskich aranżacjach Jacka Piskorza i Kuby Badacha. Materiał, który zostanie zaprezentowany podczas koncertu został wydany na płycie Kuby Badacha "Tribute to Andrzej Zaucha. Obecny".
"To moje podziękowanie dla Zauchy. Nie wiem, być może machnąłby ręką zniesmaczony, słysząc słowo <hołd>... Ale to zaszczyt śpiewać jego utwory."
Kuba Badach
Skład zespołu :
Kuba Badach – wokal
Jacek Piskorz – piano
Marcin Górny – piano
Przemysław Maciołek – gitara
Grzech Piotrowski – saksofon
Michał Barański - kontrabas
Robert Luty – perkusja
Piotr Salata
Piotr Salata komponuje i śpiewa dla tak zwanego wymagającego odbiorcy. Jedni nazywają to, co tworzy, oldschoolowym popem, inni eleganckim retro, czy ponadczasowym rozkołysaniem. W piosenkach, które wykonuje pobrzmiewa samba, soul czy bossanova.
Jego życie związane jest z muzyką od zawsze. Z powodzeniem śpiewa od wielu lat na estradzie. Ma zjawiskową barwę głosu i wyjątkową wrażliwość artystyczną. W utworach wykonywanych przez niego wszystko ma sens. Opatrzone pięknymi i mądrymi tekstami, błyskotliwie zaaranżowane w stylu lat 70-tych zostają w nas po wysłuchaniu i każą wracać do nich, jak do ulubionej książki.
Piotr Salata śpiewa o tym, o czym sami czasem nie umiemy powiedzieć bliskiej osobie. Śpiewa o świecie za oknami i tym ukrytym w nas samych. Album p.t. "Czuła Gra" wydany przez UNIVERSAL MUSIC POLSKA promuje nagranie o tym samym tytule, które już trafiło do stacji radiowych.
Jest żywym dowodem na to, że wcale nie trzeba dziś debiutować jako nastolatek. Jak sam mówi: "cieszę się z debiutu po czterdziestce, bo dzięki temu jestem naprawdę dojrzały".
Jest laureatem wielu konkursów i festiwali m.in. MIĘDZYNARODOWYCH SPOTKAŃ WOKALISTÓW JAZZOWYCH W ZAMOŚCIU.
GALERIA ZDJĘĆ
Video
Wojciech Karolak Quartet
Wojciech Karolak to jedna z najoryginalniejszych postaci polskiej muzyki: pianista, organista, saksofonista, kompozytor i aranżer. Określany mianem polskiego Jona Lorda, zaliczany jest do grona największych wirtuozów organów Hammonda w Europie...
Paweł Brodowski, podczas gali plebiscytu Jazz Top miesięcznika Jazz Forum powiedział o nim: „najelegantszy i najprzystojniejszy polski muzyk jazzowy”. Warto jeszcze dodać: „nieprzyzwoicie” skromny mistrz anegdoty i humorysta zaskakujący nieprzeciętną wiedzą o muzyce!
Ukończył klasę fortepianu w Liceum Muzycznym w Krakowie. Następnie studiował na Wydziale Teorii w tamtejszej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej.
Jako pianista jazzowy zadebiutował w 1956 w utworzonym przez siebie zespole dixielandowym. Jako saksofonista dwa lata później w formacji "Jazz Believers" z Andrzejem Trzaskowskim i Janem Ptaszynem Wróblewskim. W 1961 porzucił działalność saksofonisty i poświęcił się wyłącznie pianistyce. W 1962 z Romanem Dylągiem i Andrzejem Dąbrowskim założył The Karolak Trio, nagrywając pierwszą, autorską płytę.
W latach 1963-66 współpracował z zespołem Polish Jazz Quartet Jana Ptaszyna Wróblewskiego. Od 1966 do 1973 przebywał w Szwecji. W okresie tym pojawiał się w rozmaitych zespołach, współpracując także z Michałem Urbaniakiem. Po powrocie do Polski, w latach 1973-78 współtworzył zespół J. Ptaszyna Wróblewskiego - "Mainstream". Współpracował też z Czesławem Bartkowskim, Januszem Muniakiem, Zbigniewem Namysłowskim, Tomaszem Szukalskim, Jarosławem Śmietaną oraz Studiem Jazzowym Polskiego Radia.
W 1979 ograniczył działalność koncertową i poświęcił się komponowaniu. Pisał piosenki rozrywkowe i kabaretowe, najczęściej do tekstów żony - Marii Czubaszek. (m.in. „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”, „Miłość jest jak niedziela". W latach 80. powstały większe formy - suity, muzyka do filmów i spektakli teatralnych, a także liczne tematy jazzowe.
Do koncertowania powrócił w 1984, występując w trio Szukalskiego i Bartkowskiego, z którym nagrał płytę "Time Killers", uznaną przez magazyn "Jazz Forum" za najlepszy album jazzowy lat osiemdziesiątych. W następnych latach nagrywał dla Polskiego Radia i zagranicznych firm fonograficznych. Charakterystyczne brzmienie Hammonda W. Karolaka słychać także na wydanej w 1988 roku płycie Obywatela GC.
W 1995 r. z Piotrem Baronem i Zbigniewem Lewandowskim założył „The High Bred Jazz Trio”. Współpracował również z zespołem Guitar Workshop Leszka Cichońskiego. W 1998, z okazji 40-lecia swej pracy artystycznej, wystąpił ze specjalnym jubileuszowym koncertem podczas festiwalu Jazz Jamboree.
W ankietach magazynu "Jazz International" w latach 1973-74 uznany został za organistę jazzowego Europy, a w rankingu "Jazz Forum" wielokrotnie zwyciężał w kategoriach: aranżer i organista. W 2007 otrzymał "Mateusza" - Nagrodę im. Mateusza Święcickiego przyznaną przez Redakcję Muzyczną Programu 3 Polskiego Radia. W 2010 został uhonorowany nagrodą "Złotego Fryderyka" za całokształt osiągnięć artystycznych.
GALERIA ZDJĘĆ
Video
AudioFeels
Audiofeels to zespół wokalny składający się z ośmiu pasjonatów ludzkiego głosu. Swoją przygodę wokalną rozpoczeli jako dzieci, w większości w poznańskich chórach chłopięcych. Początkowo reprezentowali m.in. "Poznańskie Słowiki" pod kierownictwem prof. Stefana Stuligrosza oraz Chór Jerzego Kurczewskiego. Po raz pierwszy członkowie zespołu spotkali się w chórze Uniwestytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wraz z działalnością chóralną członkowie zepołu rozwijali umiejętności wokalne, wraz z umiejętnościami powstawały pomysły na twórczość wokalną. W roku 2007 ośmiu bezkompromisowych wokalistów spotkało się na próbie zorganizowanej przez Marcina Illukiewicza. Po tej próbie Panowie opuścili szeregi chóru Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Powstał zespół Audiofeels. Posiadając jedynie marzenia i wiarę we własne możliwości, postanowili zostać prekursorami gatunku Vocal Play w Polsce.
Vocal Play to gatunek muzyczny, polegający na imitowaniu instrumentów, takich jak: perkusja, gitara basowa, gitara elektryczna, instrumenty klawiszowe, czy wreszcie instrumenty smyczkowe - przy użyciu jedynie ludzkiego głosu.
Rok 2008
Na rynku pojawia się nowy program telewizyjny o nazwie MAM TALENT emitowany w telewizji TVN. Oglądalność sięga 6 mln widzów, i to właśnie występ podczas tego programu okazał się dla zespołu ogromnym komercyjnym sukcesem. Zespół zajął III miejsce występując w finałowym odcinku programu MAM TALENT. W roku 2008 nastąpił przełom muzyki wokalnej na polskim rynku muzycznym. Vocal Play stał się nowym gatunkiem muzycznym. W Polsce zapoczątkowanym przez zespół Audiofeels. Marzenia stają się rzeczywistością...
Rok 2009
•Status złotej płyty za DEBIUTANCKI album Audiofeels "Uncovered" wydany nakładem Penguin Records.
•Gościnny występ na płycie Caffe Fogg z utworem Mieczysława Fogga „Ja mam czas ja poczekam“
•Trasa koncertowa, jesień 2009, promująca album "Uncovered" (teatry, filharmonie, opery w całej Polsce)
Rok 2010
•Nominacja w kategorii „ZESPÓŁ ROKU“ oraz występ na 47 KRAJOWYM FETIWALU PIOSENKI POLSKIEJ W OPOLU.
•Nominacja do muzycznej nagrody FRYDERYKI w kategorii: „NOWA TWARZ FONOGRAFII“
•Występ podczas pierwszego losowania grup eliminacyjnych do EURO 2012 (emisja w 100 krajach na całym świecie)
•Trasa koncertowa „PURE VOCAL PLAY. AT PURE ARTISTIC VENUE” (teatry, filharmonie, opery w całej Polsce)
Rok 2011
•Dwa wyróżnienia na konkursie podczas INTERNATINAL A CAPPELLA FESTIVAL IN LEIPZIG w czerwcu 2011. Najwyższe wyróżnienie oraz nagroda publiczności.
•Drugia płyta AUDIOFEELS UNFINISHED wydana nakładem Mystic Production.
Rok 2012
•Wygrana na festiwalu Sweepsteakes Harmony w Nowym Jorku.
Nagranie koncertu DVD w Teatrze Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Pozaniu. Planowana data wydania albumu DVD: październik 2012.
•Pierwszy autorski koncert zespołu w Lipsku w klubie VERK II/Kulturfabrik jako zwycięzca festiwalu INTERNATIONAL A CAPPELLA FESTIVAL IN LEIPZIG 2011.
•Zaproszenie na największy festiwal w Europie. Polyfollia A cappella Festival, jako gwiazda Festiwalu.
Zespół Audiofeels koncertuje, tworzy nowe aranżacje i wciąż się rozwija. Praca oraz nieustająca pasja pozwalają zespołowi Audiofeels osiągać dalsze sukcesy. Każdy koncert prezentuje nieodkryte dotąd możliwości ludzkiego głosu. Dowodem tego są nagrody i zaproszenia na koncerty w Polsce oraz poza granicami.
Skład zespołu Audiofeels
Marcin "Illuk" Illukiewicz – wokal (tenor II) jako klawisze, wiolonczela, puzon, trąbka
Bartek "Źrebak" Lehmann – wokal (tenor I i kontratenor) jako smyki, klawisze, gitara, trąbka
Michał "Szajek" Szajkowski – wokal (baryton, tenor) jako smyki, klawisze, gitara
Michał "Stecu" Stec – wokal jako wiolonczela, gitara basowa i elektryczna oraz trąbka
Jarosław "Karas" Weidner – wokal (baryton) jako skrzypce, gitara elektryczna, klawisze, trąbka; aranżer piosenek wykonywanych przez zespół
Marek "Maro" Lewandowski – wokal (baryton) jako gitary, smyki; aranżer piosenek wykonywanych przez zespół; reżyser dźwięku
Patryk "Cypis" Ignaczak – wokal (bas) jako gitara basowa i kontrabas
Bartek "Kitek" Michalak – wokal, instrumenty perkusyjne, efekty specjalne
GALERIA ZDJĘĆ Z KONCERTU
VIDEO Z KONCERTU
Lech Dyblik „Stalin”
feat. Aleksiej Siemieniszczew
Stalin – Rosyjska piosenka poetycka i ballada łagierna lat 40. i 50. Radziecki surrealizm z punktu widzenia psa.
Lech Dyblik
Rocznik 56. Aktor filmowy. Bliskim krewnym jego babki Marii Kozłowskiej był Marszałek Związku Radzieckiego Rodion Malinowski.
Aleksiej Siemieniszczew
Wykonuje te piosenki od 6 roku życia. Pierwsze problemy z tym repertuarem miał na egzaminie wstępnym do podstawowej szkoły muzycznej w 1966 roku. Do szkoły nie został przyjęty – ojca wezwali do KGB.
GALERIA ZDJĘĆ
VIDEO Z KONCERTU
Henryk Miśkiewicz „Full Drive 3”
feat. Gary Guthman
Najnowsza odsłona autorskiego projektu z gościnnym udziałem amerykańskiego trębacza Gary'ego Guthmana.
Po znakomicie przyjętych Full Drive i Full Drive 2 przedstawiamy kolejną odsłonę porywającego projektu łączącego jazz, funky, swing i blues w wykonaniu czołówki polskich jazzmanów! Nowe kompozycje, nowe pomysły – „stare”, sprawdzone sposoby na porwanie publiczności!
Henryk Miśkiewicz - Od lat zwycięzca plebiscytu Jazz Top magazynu Jazz Forum w kategoriach „saksofon altowy”, „klarnet”. Zdobywca dwóch Fryderyków („Lyrics” – płyta roku 2002 oraz muzyk roku 2004). Wszystkie jego płyty nominowane były do Fryderyków, on sam został nagrodzony za całokształt pracy muzycznej prestiżowymi nagrodami Mateusza (nagroda III Programu Polskiego Radia) oraz Oskarem Jazzowym (nagroda Stowarzyszenia Łódzkich Melomanów). Koncertował na wielu festiwalach w Europie. Grał z czołowymi polskimi muzykami jazzowymi. Koncertował również z Joe Lovano, Orkiestrą Paula Kuhna. W ramach projektu Anny Marii Jopek współpracował z Patem Methenym.
Gary Guthman
trębacz, kompozytor
Urodził się w Portland w stanie Oregon, USA. Rozpoczął naukę gry ne trąbce w wieku 9 lat. Przeszedł klasyczny cykl studiów muzycznych. Do grona jego mistrzów należeli Jack Dalby, Joyce Johnson, James Smith i niedawno odeszły na emeryturę (po 38 latach!) pierwszy trębacz Orkiestry Symfonicznej Stanu Oregon – Fred Sautter. Guthman ukończył Stanowy Uniwersytet Portland i został zaproszony do współpracy ze słynnym zespołem Orkiestry Dorsey Brothers (której liderem był wówczas Lee Castle), a później także do Orkiestry Stan’a Kenton’a i Orkiestry Dona Ellisa, i Louisa Bellsona. We wczesnych latach siedemdziesiątych Gary Guthman wyemigrował do Kanady, gdzie wygrał przesłuchania na pozycję pierwszego trębacza w Edmonton Symphony Orchestra, a jego wyjątkowy styl gry sprawił, że szybko stał się najbardziej znanym trębaczem w tym kraju.
Występował jako lider big bandów w ponad stu wyemitowanych przez telewizję programach „ITV In Concert”, a także w licznych słuchowiskach radiowych i ścieżkach dźwiekowych do filmów. Koncerty z Tomem Jones’m i Paulem Anką były emitowane wielokrotnie w kanadyjskiej telewizji. Występował wielokrotnie jako solista ze wszystkimi największymi orkiestrami symfonicznymi w Kanadzie (m.in.: Vancouver Symphony, Edmonton Symphony, Calgary Philharmonic, Winnipeg Symphony i Toronto Symphony). Koncertował również w USA z takimi orkiestrami jak m.in.: The Memphis Symphony, Austin Symphony, The Oregon Symphony, The Orlando Philharmonic. W świecie rozrywki występował z takimi gwiazdami jak: Tony Bennett, Aretha Franklin, Tom Jones, Jonny Matis i Bee Gees.
Gary Guthman przez wiele lat uprawiał działalność pedagogiczną, prowadząc klasę trąbki (University of British Columbia–Vancouver, Grant MacEwan Community College-Edmonton, Red Deer College-Red Deer Alberta Canada). Prowadził także wiele kursów mistrzowskich oraz był liderem licznych zespołów jazzowych. Dał wiele wykładów improwizacji jazzowej na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych.
Został uznany przez krytyków amerykańskich za jednego z najpopularniejszych trębaczy-solistów naszych czasów, a w 2002 roku otrzymał doroczną nagrodę krytyki amerykańskiej jako solista i równocześnie aktor rewii muzycznej Forewer Swing, która przez 2 lata z wielkim sukcesem odbywała tournee po USA.
Jest wykonawcą, autorem, producentem i aranżerem czterech przedsięwziąć: A Tribute to Harry James, The Trumpet Greats i Swing, Swing, Swing oraz Master and Margarita (napisana dla harfistki Małgorzaty Zalewskiej w 2007), z którymi podróżuje po całym świecie.
W czerwcu 2004 odbyła się premiera jego produkcji Swingmatism która przez 10 wieczorów uświetniała Vancouver Jazz Festival w Kanadzie.
W ciągu przeszło 30 lat swojej muzycznej kariery Gary Guthman występował jako solista z ok 200 orkiestrami symfonicznymi na kilku kontynentach, lecz najwyzej ceni sobie występ z New York Pops Orchestra w słynnej sali Carnegie Hall w Nowym Jorku na osobiste zaproszenie Skitcha Hendersson’a, założyciela i wieloletniego dyrektora New York POPs.
Odkąd przeniósł się do Polski zagrał ponad 100 koncertów ze swoimi formacjami "Gary Guthman Quartet" i "The New Swing Orchestra". Najnowszy projekt jego kwartetu jazzowego, album „Solar Eclipse”, został przedstawiony publiczności w październiku 2011.
GALERIA ZDJĘĆ
VIDEO Z KONCERTU
Max Klezmer Band
Zespół MKB został założony w 1998 r. przez kontrabasistę Maxa Kowalskiego. Od poczatku swojego działania experymentuje z muzyką klezmerską i jazzową.
W nowym miedzynarodowym składzie artyści przesuwają muzyczne granice czerpiąc z hipnotycznych sefardyjskich melodii, szalonych klezmerskich tańców, arabskich, balkanskich i hinduskich brzmień oraz silnych elementów jazzu, rocka i improwizacji.
skład: Max Kowalski (kontrabas), Michael Jones (skrzypce, altówka, ravanhuta, głos), Dominik Strycharski (flety proste, głos), Stefan Orins (fortepian), Jakub Rutkowski (perkusja), Andrzej Czop (dźwiek i światło).
GALERIA ZDJĘĆ
Video
31 sierpnia 2012 - PREMIERA GMF
Zbigniew Zamachowski „Qrek polski”
Gołębiewski Q Band
Zbyszek Zamachowski - vocal
Gołębiewski Q Band:
Tomek Gołębiewski - skrzypce
Adam Manijak - fortepian, instrumenty klawiszowe
Marcin Janiszewski - akordeon
Maciek Latalski - gitara basowa
Radek Bolewski - instrumenty perkusyjne
Qrek polski jest kolejnym projektem FUSION Tomasza Gołębiewskiego, koncertmistrza Filharmonii Łódzkiej. Po projekcie QuintophoniQ z Krzesimirem Dębskim i Leszkiem Kułakowskim i przygodzie z jazzem - kolejny łączący różne style.
Qrek to piosenki miejskie i ludowe, charakterystyczny aktorski głos i jazzująco - folkowy skład instrumentalny. To wszystko w nowych aranżacjach, dających dużo radości, fantazji i zabawy.
Zbigniew Zamachowski po niezbyt długim czasie na refleksję powiedział - „chętnie podejmę się tego nowego wyzwania, ponieważ nigdy nie śpiewałem «Miała baba koguta»!”
Wszystkie aranże są autorstwa łódzkiego artysty Macieja Latalskiego, który przygotował spójną prezentację utworów na mistrzowski głos, skrzypce, akordeon, gitarę basową i instrumenty perkusyjne.
W programie m.in.: "Bal u weteranów", "Na Gnojnej", "Miała baba koguta", "Szła dzieweczka do laseczka", "Pije Kuba do Jakuba", "Mały biały domek", "Cicha woda brzegi rwie", "Hej sokoły".
GALERIA ZDJĘĆ
VIDEO
powrót do spisu....
Festiwal sfinansowany ze środków Urzędu Miasta Łodzi
Współpraca redakcyjna
Patronat medialny
Sponsor
Partner