History
Jeszcze o Ludwiku
Określenie „pierwszy” w przypadku Ludwika Geyera używane było i jest dla podkreślenia znaczenia jego postaci jako prekursora, pioniera, ale też osoby godnej szacunku i docenianej.
Ludwik Geyer był „pierwszym” łódzkim przemysłowcem, wizjonerem i przedsiębiorcą z prawdziwego zdarzenia. Jako „pierwszy obywatel” Łodzi nadawał ton i wyznaczał pewne standardy postępowania również w tych obszarach życia miasta, które wykraczały poza sferę biznesową i zawodową. Dał się więc poznać jako człowiek, któremu nieobce były działania służące dobru publicznemu. Założył Niemieckie Męskie Towarzystwo Śpiewacze, udostępniał jeden z fabrycznych budynków na przedstawienia teatrów amatorskich i objazdowych. Uruchomił szkołę dla dzieci pracujących w jego fabryce. Zapisał się w historii także jako jeden z fundatorów pierwszego łódzkiego miejskiego szpitala św. Aleksandra. Jednak partycypował również w przedsięwzięciach, w których w danym momencie wziąć udział wypadało, choć jeśli przyjrzeć się faktom i liczbom, trudno odczytać z nich autentyczne przekonanie i zaangażowanie Geyera. W obliczu wybuchu powstania listopadowego mieszkańcy Łodzi deklarowali i wpłacali składki na wyposażenie powstańczego wojska. Sam Ludwik, na wszelki wypadek, na ten niespokojny czas opuścił Łódź[1] a składkę na pułk strzelców zadeklarował za pośrednictwem ojca. Powstanie upadło, składka nigdy nie została do końca zapłacona, a pierwszy lodzermensch, przeczekawszy zawieruchę, wrócił bezpiecznie do Łodzi i bez strat kontynuował karierę. Inny przykład, można powiedzieć, „ograniczonego zaangażowania” Ludwika Geyera w działania sponsorskie, to współfinansowanie nauki dla biednych uczniów. Jak donosi „Lodzer Anzeiger”[2], składki na ufundowanie stypendiów zadeklarowało 18 przedsiębiorców, m. in.: Fr. Moes – 30 Rs., J. Merckens – 25 Rs., J. Peters - 25 Rs., X. Jakubowicz – 45 Rs., C. Scheibler - 50 Rs., natomiast L. Geyer – 1 Rs kop. 60. Wysokość dotacji iście wstrząsająca, ale nikt nie mógł mu zarzucić, że nie współfinansuje edukacji łódzkiej młodzieży.
Agnieszka Szygendowska
[1][1] M. Komar, Powstanie i rozwój zakładów przemysłowych Ludwika Geyera, 1828-1847, Rocznik Łódzki 1933, t.III, s. 205
[2]Łódzkie Ogłoszenia/ Lodzer Anzeiger, kwiecień 1864, no 28
INNE ARTYKUŁY NA: www.muzeumwlokiennictwa.pl/dokumenty