Działy i zbiory
Dział Głównego Inwentaryzatora
Zainteresowania naukowe, kolekcjonerskie i popularyzatorskie muzeum dotyczą zagadnień szeroko rozumianego włókiennictwa, od daty pojawienia się plecionek i tkanin po wciąż przesuwaną i aktualizowaną datę – „do dziś”. Obszar zbieractwa obejmuje Łódź, Polską i świat. Szeroki zakres tematyczny powoduje znaczne zróżnicowane naszych zbiorów. Gromadzimy tkaninę artystyczną zabytkową i współczesną, tkaninę ludową oraz wysokonakładową tkaninę przemysłową, produkty włókiennicze o różnym stopniu przetworzenia, z których największą i najatrakcyjniejszą wizualnie jest kolekcja odzieży i akcesoriów stroju. Interesują nas zarówno zagadnienia techniczne i technologiczne tkaniny, jak również narzędzia i maszyny włókiennicze od najstarszych – wykopaliskowych – do współczesnych. Zajmujemy się dokumentowaniem historii rzemiosła i przemysłu włókienniczego szczególnie Łodzi i okręgu łódzkiego. Najstarszymi eksponatami w muzeum są gliniane prząśliki neolityczne (kolekcja Działu Technik Włókienniczych), a do najstarszych tkanin należą małe fragmenty tkanin koptyjskich (kolekcja Działu Tkaniny Artystycznej).
Muzeum pozyskuje eksponaty drogą darów od osób prywatnych i instytucji, zakupów od osób prywatnych i zorganizowanego handlu antykwarycznego. Zbiory muzeum gromadzone są od 1952 roku (pierwszym eksponatem wpisanym do inwentarza muzealiów jest próbka chodnika z fabryki E. Rollanda w Tomaszowie Mazowieckim sprzed 1914 roku). Według stanu na IX 2016 roku zbiory liczą 20.504 pozycji inwentarzowych, w rzeczywistości kolekcja jest znacznie liczniejsza. Niektóre pozycje inwentarzowe liczą nawet po kilka tysięcy obiektów - istnieje duża rozbieżność pomiędzy pozycjami inwentarzowymi a eksponatami wymagającymi opracowania naukowego; zgromadzono ponad 263.000 obiektów. Zbiory powierzone są opiece 8 działów.
Dział Głównego Inwentaryzatora prowadzi dokumentację ewidencyjną muzealiów własnych, depozytów i wypożyczeń. Sprawuje nadzór nad właściwym prowadzeniem inwentarza muzealiów dla wszystkich działów istniejących w muzeum. Główny Inwentaryzator kieruje całokształtem prac związanych z dokumentacją ruchu muzealiów i depozytów. Nadzoruje tryb udostępniania zbiorów na zewnątrz muzeum określając warunki przejęcia eksponatów między stronami.
Od roku 1998 roku muzeum korzysta z programu komputerowego MUSNET do prowadzenia ewidencji eksponatów w formie elektronicznej.
Gł. Inwentaryzator Elżbieta Nowakowska